Rynek z zainteresowaniem śledzi postępy w realizacji przedsięwzięcia badawczego „Technologie domowej retencji”. Są już nawet pierwsze wdrożenia! To jeden z licznych przykładów trafnego zainwestowania środków z Funduszy Europejskich przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
Technologie służące walce z niedoborem wody i przeciwdziałaniu skutkom suszy oraz nawalnych deszczy są w naszym kraju naglącą potrzebą. Stan zaawansowania przedsięwzięcia będącego odpowiedzią na olbrzymie oczekiwania społeczne w tym zakresie oraz wymagania stawiane m.in. przez Europejski Zielony Ład przedstawił jego kierownik, Michał Oleszko z NCBR, podczas Konferencji Naukowo-Technicznej „Technologie Retencji Wody”. Wydarzenie odbyło się w maju br. w Warszawie z inicjatywy firmy BMP Sp. z o.o., wydawcy magazynu „Kierunek Wod-Kan” i portalu kierunekWODKAN.pl.
Dzięki finansowaniu ze środków Funduszy Europejskich w ramach Programu Inteligentny Rozwój na zamówienie NCBR zostały opracowane innowacyjne systemy do magazynowania i oczyszczania wody deszczowej, które minimalizują pobór wody z wodociągu i zastępują ją deszczówką praktycznie na wszystkie domowe potrzeby w skali całego roku, a także minimalizują ilość ścieków oddawanych do kanalizacji. Odpowiednio oczyszczone ścieki są następnie wykorzystywane do podlewania ogrodu lub trafiają do skrzynek rozsączających. Systemy są przygotowywane przez wykonawców na potrzeby gospodarstw domowych i szkół.
Ogłoszone dwa lata temu przedsięwzięcie wkracza właśnie w etap budowy czterech pełnoskalowych demonstratorów technologii, które powstaną w okolicach Wrocławia oraz Krakowa. Zostaną one zainstalowane w domach jednorodzinnych oraz szkołach. Oznacza to, że za 5-6 miesięcy będzie już można obejrzeć nowatorskie systemy działające w docelowym środowisku.
Inicjatywa prowadzona jest w formule zamówień przedkomercyjnych. Faza badawcza, poprzedzona rozmowami z rynkiem, a następnie przeprowadzeniem postępowania i wyłonieniem wykonawców, dobiega końca.
Oszczędzanie wody po polsku
Trzech wykonawców: Politechnika Wrocławska, firma Irene Katarzyna Gieras z Krakowa oraz Ecol-Unicon z Gdańska opracowało już prototypy systemów do retencjonowania i oczyszczania wody deszczowej dostosowane do potrzeb domu jednorodzinnego i szkoły. Pozwalają one na skalowanie zaproponowanych rozwiązań i dostosowanie ich do różnych budynków o zmiennej charakterystyce zapotrzebowania na wodę.
Charakteryzując rozwiązanie zaproponowane przez Politechnikę Wrocławską, Michał Oleszko zwrócił uwagę, że jest model oparty na przepływie wody w specjalnych kanałach, co pozwala na oczyszczenie różnej jakości wody do standardu jakości wody destylowanej, i to przy bardzo niskim zużyciu energii, tzn. poniżej 1,5 kWh/m3. Inne atuty tego systemu to m.in. wysoka skuteczność filtracji, łatwość skalowania czy niskie koszty eksploatacji.
Produktem „ubocznym” procesu jest uzyskanie taniego chłodu. – Dzięki konferencjom takim jak ta dzisiejsza, dzięki rozmowom udało się połączyć pomysł na technologię związany z gospodarowaniem wilgocią w systemach wentylacyjnych z pełnoskalowym oczyszczaniem wody na potrzeby budynków jednorodzinnych i szkół – zauważył prelegent.
Kolejny prototyp przygotowała firma Irene Katarzyna Gieras, której pomysł bazuje m.in. na specjalnych sondach i innowacyjnych metodach oczyszczania (są to głównie metody filtracyjne, ozonowe). Obecnie trwa opatentowywanie tej technologii.
Przedsiębiorstwo Ecol-Unicon zamontowało swój prototyp przy zakładzie produkcyjnym. Woda z dachu i toalet jest w wielu obiegach podczyszczana i powtórnie wykorzystywana do użytkowania. Michał Oleszko zwrócił uwagę, że pracownicy firmy zostali przeszkoleni, jak ten proces wygląda, wzrasta więc świadomość, w jaki sposób można poprawić gospodarowanie wodą.
Wszystkie prototypy pozostają u wykonawców, którzy mogą dalej rozwijać swoje pomysły. Pełnoskalowe demonstratory w drugim etapie prac wybudują zaś wykonawcy z Wrocławia i Krakowa.
Siła w synergii
Okazuje się, że projekty już na obecnym etapie mają duży potencjał wdrożeniowy nie tylko w obszarze systemów retencyjnych. Mogą się sprawdzić np. przy oczyszczaniu wody rzecznej i kopalnianej, odsalaniu wody morskiej, a nawet w przemyśle spożywczym czy turystyce. Niewykluczone są zastosowania militarne i kryzysowe oraz w instalacjach wodorowych. Lista możliwości pozostaje otwarta.
Wszyscy wykonawcy zaprojektowali też aplikacje mobilne. Pokazują one przede wszystkim, ile wody dany system zaoszczędził oraz jaka jej objętość pozostała w konkretnym obiegu – z przeznaczeniem czy to do spożycia, czy do podlewania zieleni, czy też pod prysznic.
Masz pomysł?
Chcąc kontynuować potwierdzoną metodologię i podejmować nowe wyzwania w obszarze realizacji projektów w trybie innowacyjnych zamówień publicznych, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju prowadzi konsultacje rynkowe w celu poznania propozycji tematów, wyzwań badawczych bądź zagadnień, które będą mogły stanowić przedmiot przedsięwzięć realizowanych w nowej perspektywie finansowej Unii Europejskiej na lata 2021-2027 w metodologii Innowacyjnych zamówień publicznych.
Tematy zgłaszane do konsultacji mogą objąć obszary tematyczne takie jak:
- projekty z zakresu Europejskiego Zielonego Ładu,
- projekty z zakresu rolnictwa,
- projekty z zakresu polityki senioralnej,
- projekty z zakresu digitalizacji.
– Jeżeli mają państwo pomysły związane z nowymi technologiami, a w szczególności z gospodarowaniem wodą, zapraszamy, żeby zgłosić się do nas i porozmawiać, gdzie widzą państwo szanse i jakie rozwiązania można by było implementować czy to do sfery związanej z hydrotechniką, z zarządzaniem wodą, czy w innej dziedzinie – zachęcał Michał Oleszko. – Jesteśmy skoncentrowani m.in. na zakresie rolnictwa, na gospodarowaniu wodą deszczową w obiektach zamkniętych typu szklarnie, a także we wszelkiego rodzaju produkcji przemysłowej. Wszędzie tam, gdzie możemy zaoszczędzić wodę. Cenne są także pomysły, jak zająć się retencjonowaniem wody dla rolnictwa. Warto o tym rozmawiać i tworzyć nowatorskie polskie rozwiązania – podsumował ekspert NCBR.
Patronat Honorowy nad Konferencją Naukowo-Techniczną „Technologie Retencji Wody” objęło Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
Źródło: NCBR