Zachęcamy do zapoznania się z projektem realizowanym w ramach działania „Współpraca” przez Grupę Operacyjną EPI „Innowacyjne Technologie Rolnicze„, którego celem jest opracowanie udoskonalonej technologii produkcji nasion soi, grochu i bobiku poprzez usprawnienie procesu biologicznej redukcji azotu atmosferycznego, w wyniku stosowania innowacyjnego preparatu zwiększającego wymianę sygnałów informacji między bakteriami symbiotycznymi i roślinami strączkowymi.
W ramach realizacji projektu zostaną przeprowadzone eksperymenty na polach rolników i przedsiębiorców rolnych, Lubelskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Końskowoli i Rolniczego Zakładu Doświadczalnego w Grabowie należącego do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach. Mają one na celu ocenę możliwości zwiększenia plonu i jego jakości poprzez zastosowanie innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego w warunkach produkcyjnych.
Liderem projektu jest Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy (IUNG-PIB) w Puławach. Członkami konsorcjum są Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli oraz rolnicy i przedsiębiorcy rolni z województwa lubelskiego.
Efekty realizacji projektu:
Efektem przeprowadzonej operacji polegającej na zastosowaniu udoskonalonej technologii produkcji nasion bobiku, grochu i soi będzie uzyskanie większej ilości lepszego jakościowo produktu w postaci nasion ww. gatunków roślin strączkowych. Uzyskanie wyższych plonów zwiększy opłacalność uprawy tych roślin, a lokalizacja zasiewów u wielu rolników będzie stanowiła zachętę do ich uprawy.
Produkcyjne:
1. Zwiększenie poziomu plonowania, poprawa jakości paszowej nasion (m.in. większa zawartość białka i poprawa składu aminokwasowego), jakości siewnej (lepsza zdolność kiełkowania ze względu na lepsze wykształcenie nasion w strąku – nasiona większe, dorodne lepiej kiełkują i wyżej plonują).
2. Zwiększenie wartości towarowej (lepszy zbyt dorodnych nasion).
Środowiskowe:
1. Brak konieczności lub stosowanie jedynie małych (startowych) dawek nawożenia azotem mineralnym w wyniku zapewnienia warunków do prawidłowego wiązania azotu atmosferycznego. Nie obciążanie środowiska substancjami chemicznymi i ograniczenie wymywania N do wód gruntowych. Azot związany symbiotycznie nie obciąża środowiska przyrodniczego tak jak azot mineralny wprowadzany do gleby, bowiem jego zaletą jest większa odporność na wymywanie w głąb profilu glebowego.
2. Usprawnienie symbiotycznego wiązania N polepszy chemiczne, fizyczne i mikrobiologiczne właściwości gleby.
3. Działanie to zmniejsza także oddziaływanie rolnictwa na zmiany klimatyczne. Zastąpienie nawozów mineralnych azotem „biologicznym” ogranicza emisję CO2 do atmosfery. 4. Rośliny strączkowe dzięki zdolności do biologicznej redukcji azotu atmosferycznego nie tylko same zaopatrują się w azot oraz pozostawiają znaczne ilości dla roślin następczych. Dlatego uprawiane po nich rośliny wymagają mniejszego nawożenia azotem.
Ekonomiczne:
1. Zwiększenie wielkości plonu nasion polepszy opłacalność produkcji ww. gatunków roślin strączkowych.
2. Pozostawienie w glebie większych ilości azotu związanego biologicznie zmniejszy dawki nawożenia dla roślin następczych (najczęściej zbóż). Mając na uwadze wysokie i ciągle rosnące ceny nawozów azotowych, działanie to znacznie zmniejszy koszt uprawy tych roślin.
Czas realizacji projektu: od 2022-04-22 do 2024-12-31
Źródła finansowania operacji: EFRROW; krajowe środki publiczne.
Całkowity budżet operacji: 1 884 196,72 zł.
Główna lokalizacja realizacji operacji (NUTS3): powiat puławski, dodatkowe lokalizacje: powiat lubartowski, powiat lubelski, powiat parczewski, powiat zwoleński.
Strona internetowa: http://itr.iung.pl/
