Nadrzędnym celem rozwojowym Apis Pro Futuro jest wdrożenie systemowych innowacyjnych rozwiązań w sektorze pszczelarstwa czego wynikiem jest
zwiększenie efektywności produkcji miodu, poprawienie zdrowotności pszczół, zmniejszenie pracochłonności procesu zarządzania pasiekami. Projekt Apis
Pro Futuro przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa żywnościowego. Pomoże równoważyć wielkość populacji Apis mellifera w stosunku do dzikich
zapylaczy. Projekt wpisuje się również w zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w UE poprzez zmniejszenie emisji CO2 (wykorzystanie komponentu
energii zielonej), możliwość skrócenia łańcucha dostaw wynikającego z produkcji i dystrybucji miodu. Projekt Apis Pro Futuro wspiera w ten sposób
realizację unijnej strategii „od pola do stołu” lub od "ula do słoika", która leży u podstaw Europejskiego Zielonego Ładu, którego celem jest sprostanie
wyzwaniom i przyspieszenie przejścia na zrównoważoną produkcję żywności, stworzenie ekonomicznych, społecznych i środowiskowych podstawy
bezpieczeństwa żywnościowego dla obecnych i przyszłych pokoleń. Potrzeba i znaczenie projektu Apis Pro Futuro są oczywiste.W wolumenie importu
(UE importuje 40% miodu z krajów trzecich krajów) aż 14% nie posiada wymaganej jakości (nieuczciwe praktyki mieszania miodu z cukrami). Projekt Apis
Pro Futuro przyczyni sie do zapewnienia również informacji o jakości miodu, pozwoli na pełną integracje środowisk pszczelarzy wraz z instytucjami
wspomagającymi: weterynaria czy sfera naukowa. Rodziny pszczoły miodnej są niezbędne dla rolnictwa i środowiska, zapewniają rozmnażanie roślin
poprzez zapylanie, natomiast pszczelarstwo przyczynia się do rozwoju obszarów wiejskich. Pszczelarstwo jest praktykowane we wszystkich krajach UE i
charakteryzuje się zróżnicowanymi warunkami produkcji, plonami i praktykami zarządzania. UE jest drugim po Chinach najważniejszym producentem
miodu. Jednak w UE produkcja miodu pokrywa jedynie 60% konsumpcji, a 40% jest importowane z krajów trzecich. W UE kraje o największej produkcji
miodu (Rumunia, Hiszpania, Węgry, Niemcy, Włochy, Grecja, Francja i Polska) zlokalizowane są głównie w Europie Południowej, gdzie warunki
klimatyczne są korzystniejsze dla pszczelarstwa. UE oferuje różnorodne produkty pszczele, a nie tylko miód, w tym pyłek, propolis, mleczko pszczele i
wosk. Cały miód sprzedawany w UE musi spełniać zasady dotyczące jakości i etykietowania określone w Dyrektywie (200/1110/WE). Państwa
członkowskie UE wdrażają krajowe programy pszczelarskie, które obejmują okresy trzyletnie. Programy pszczelarskie na lata 2020-22 zostały
zatwierdzone decyzją wykonawczą UE 2019/974 we wszystkich krajach UE. Zaprojektowany budżet to 240 mln EUR, co stanowi wzrost o 11% w
porównaniu z finansowaniem dostępnym na lata 2017-19. Połowa tego będzie pochodzić z budżetu UE, a druga połowa z krajów UE, zgodnie z decyzją
wykonawczą UE 2019/974. Przydział środków UE na te programy zależy od liczby uli w każdym kraju kraju członkowskim. Podstawą prawną tego
wsparcia jest rozporządzenie UE 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków w produkty rolne uzupełnione rozporządzeniem UE 2015/1366.
Rozporządzenie wykonawcze UE 2015/1368 określa szczegółowe zasady stosowania krajowych programów pszczelarskich.